Het lijstje van 2018
Een jaar is niet compleet zonder Het Lijstje, het jaaroverzicht van mijn 20 favoriete muziekalbums van het jaar.
Sinds 2003, toen ik mijn eerste Lijstje maakte, is er wel wat veranderd met hoe mensen muziek consumeren. Albums bestaan nog steeds, maar de manier waarop we muziek beluisteren via playlists, YouTube en Spotify lijkt het belang ervan wel te verminderen.
Een voorbeeld. Pitchfork is een van de grootste websites voor alternatieve muziek. Rond Kerst 2004 zag hun site er zo uit. De albums van het jaar stonden prominent op de homepage, en op de site kwamen een paar weken lang geen nieuwe recensies: de top 50 was genoeg.
Als je de site nu bekijkt moet je echt zoeken naar het lijstje. Pas half onderaan de pagina staat een linkje naar hun beste 50 albums van 2018. Er komt de hele tijd nieuwe muziek uit, de lijst met beste albums is niet meer het logische eindpunt van het muzikale jaar.Maak ik in 2033, als ik de eerbare leeftijd van 50 jaar bereik, nog steeds Het Lijstje? We zullen het zien.
De albums van 2018
- Kali Uchis – Isolation
- Courtney Barnett – Tell Me How You Really Feel
- Low – Double Negative
- Against All Logic – 2012 – 2017
- Lucy Dacus – Historian
- Jon Hopkins – Singularity
- The Field – Infinite Moment
- SOPHIE – Oil of Every Pearl’s Un-Insides
- Aphex Twin – Collapse EP
- Robyn – Honey
- U.S. Girls – In a Poem Unlimited
- Alela Diane – Cusp
- Amen Dunes – Freedom
- Eleanor Friedberger – Rebound
- Elvis Costello & The Imposters – Look Now
- Beach House – 7
- Father John Misty – God’s Favorite Customer
- GAS – Rausch
- Yves Tumour – Safe in the Hands Of Love
- boygenius – boygenius EP
De liedjes van 2018
Voor mij was 2018 het jaar waarin de muzikale algoritmes volwassen werden. Van mijn playlist met favoriete nummers van het jaar komt zeker een derde via Discover Weekly. Bizar hoe ik op die manier artiesten ontdek die soms maar 5.000 streams totaal hebben gehad.
Ik heb een Spotify-playlist gemaakt met van alle albums één liedje, en dan nog 14 andere nummers die ik de moeite waard vond. Luisteren maar.
Het concert van 2018
Ik bezocht dit jaar zo’n 25 concerten (hele lijst hier). Mijn hoogtepunt was, best verrassend, niet een of ander hip indie-electrobandje maar de 70-jarige Selda Bağcan. De Turkse Bob Dylan, zeg maar. Ik ging er zonder al te veel voorkennis naartoe, maar ze was fantastisch bij stem en pakte het hele publiek in, ook al kon ik het grootste deel niet verstaan. Ook heel leuk om een keer te zien hoe de grote zaal van Vredenburg helemaal vol zat met Turkse Nederlanders die uitbundig aan het dansen waren op de muziek die hun ouders vroeger draaiden. Tof.
Meer lijstjes vindt u bij Pitchfork, NPR, Best Ever Albums, The Guardian, Metacritic, en 3voor12.
En als u echt niks te doen hebt: hier zijn mijn lijstjes van 2017, 2016, 2015, 2014, 2013, 2012, 2011, 2010, 2009, 2008, 2007, 2006, 2005, 2004 en 2003.