Ik ben op dit moment bezig met het bouwen van een zogenaamde Theremin (een van de eerste elektronische muziekinstrumenten, werkend met magnetische velden), daar heb je een hoop hele kleine elektronische componenten voor nodig. Nu, hier in de stad hebben ze die niet allemaal, dus moest ik laatst naar Venlo om er een aantal op te halen.

Ik was het even vergeten, maar toen ik uit het station liep kwam er een bepaalde gedachte bij me op die ik al een tijdje niet meer had bemerkt: wat is Venlo toch een vreselijke stad. Het grootste deel van de stad is platgebombardeerd tijdens de oorlog en is vervangen door de meest afzichtelijke nieuwbouw. De mensen spreken allemaal een heel lelijk dialect (als u dacht dat plat Amsterdams en Maastrichts lelijk en onverstaanbaar waren: ga naar Venlo!) en de mensen zelf zijn ook allemaal even chagrijnig en irritant. Werkelijk, ik kan me goed voorstellen dat je hier alcoholist word en naar de ALDI gaat om daar je dagelijkse portie Brouwmeester te kopen. En uiteindelijk bleek dat ze het gewraakte onderdeel niet eens hadden bij ‘Bauer’ aan de Parade. Dus moest ik naar het dertig kilometer verderop gelegen Roermond. En wat schetst mijn verbazing wat ik daar aan tref? Een mooi centrum, aardige mensen die wél verstaanbaar zijn en een algehele sfeer die vele malen beter is dan Venlo.

Moraal van dit verhaal? Tsja.. Uh… Nou, fijn 2004 zal ik maar zeggen.

Ik was vandaag op de Streetrave die het Nijmeegs Platform hield tegen het kabinet Balkenende-II. Allemaal heel spannend enzo, een stuk of tweehonderd voornamelijk jonge mensen die een beetje door de stad heen liepen, terwijl er een paar hele harde gabbermuziek door tot soundsystem omgebouwde kliko’s en koffers lieten horen. Het onderwerp was blijkbaar het kabinet Balkenende-II, maar afgezien van een spandoek ‘Nijmegen tegen Balkenende!’ was er eigenlijk weinig van te merken dat het daar over ging.

Een demonstratie is natuurlijk maar saai zonder rellen, gelukkig waren er een paar NEC-hooligans en een paar dronken zwervers (en wellicht ook een paar echte demonstreerders) die daarom het Keizer-Karel Plein (het belangrijkste verkeersknooppunt van de stad) een half uurtje hebben bezet. Een beetje ruzie met de politie, en een hoop geirriteerde automobilisten waren het gevolg.

Grappig is echter dat de protesteerders zelf dit toch anders zagen, als je tenminste de berichten op IndyMedia moet geloven. Volgens de site hebben ‘300 tot 400 mensen’ het plein geblokkeerd, terwijl de politie de gehele groep ‘hardhandig uit elkaar heeft geslagen’. Wat daar precies mee bedoeld word is mij enigzins onduidelijk, er waren een stuk of 5 politiemannetjes op fietsen die tegen de mensen zeiden dat ze maar wat meer naar achteren moesten, en er waren inderdaad wat vechtpartijtjes, maar dat stelde werkelijk niks voor. Maar goed, het klinkt natuurlijk op die manier al een heel stuk spannender dan de samenvatting die ik hierboven heb geschreven. De mens houd van overdrijven.

Volgens een artikel in de New York times zou Microsoft Google willen opkopen. Het klinkt niet onlogisch, Microsoft is tenslotte een genie in het inspelen en monopoliseren van nieuwe markten. Niet iedereen is er even blij mee, getuige de reacties op Webwereld, sommige mensen hebben zelf reacties als: “Ik kniel neer met mijn gezicht voor de zekerheid naar het oosten en smeek de lieve heer of het alstublieft niet doorgaat”

Uw eigenste Gé heeft echter al een stapje vooruit gekeken in de toekomst en weet al precies hoe Microsoft Google er gaat uit zien. Neem zelf ook een kijkje in de glazen bol, en bekijk Microsoft Google.

Gisteren ben ik teruggekeerd uit het wonderschone Tsjechië, na anderhalve week daar te hebben verpoosd. Eerst een weekje naar Praag, en toen nog een paar dagen wandelen in het Boheems Paradijs rond het stadje Jicin. Dit laatste gebied hadden we uitgekozen aangezien in elke gids die we raadpleegden over het gebied melding werd gemaakt van de ‘bizarre rotsformaties’ die daar te zien zouden zijn. En aangezien we wel van bizarre rotsformaties houden was het dus duidelijk dat we naar het ‘Paradijs’ zouden toegaan.

We hadden het idee dat het redelijk toeristisch zou zijn, aangezien er goedgemarkeerde wandelpaden en veel hotels waren. Dit was tot op zekere hoogte waar, maar wat we niet hadden voorzien was dat er heel veel Nederlanders waren. En dan vooral Nederlanders die je niet wil tegenkomen op vakantie: dikbuikige, in wit hemd gehulde, met grote zonnebrillen uitgedoste Hollanders, type zoon-van-Ma-Flodder.

Dat ze er zo uitzien is nog tot daar aan toe, maar dat ze ook nog hun klep opentrekken is een ware hel. Je zit voor het eeuwenoude kerkje van het rustige stadje als er opeens zo’n gedrocht naar het plein toe loopt en heel hard begint te schreeuwen naar haar man aan de overkant van het plein: “JAN, DE AUWTOO IS GEJAT! JAA, DA IS ECHT ZOO!”. ‘Jan’ schreeuwt iets onverstaanbaars terug, waarna de vrouw verder gaat met haar betoog: “WE HADDEUM TOCH DOAR NEERGEZAT?! DIE FUILE TSJECHE HEBBEN UM GEWOON GEJAT!”. ‘Jan’ komt iets sneller naar zijn vrouw toegelopen, die ondertussen, ondanks haar verminderde afstand tot haar man, nog steeds met luide stem schreeuwt: “GRAPJE!”.

Al weken, zo niet maanden lang, word ik geplaagd door een probleem dat elke avond plaatsvind als ik onder de douche sta.

Welnu, er staan drie flessen shampoo in de douche waar ik tot vanavond geen wijs uit kwam. Alledrie de flessen komen van de HEMA, en alledrie hebben ze een ander opschrift en zit er een andere soort shampoo in. Aangezien ik ‘iets’ met ontwerp studeer ben ik uiteraard geintereseerd in het ontwerp van de flessen, maar dat levert een probleem op. Op de eerste fles staan twee woorden onder elkaar: ‘Vet’ en ‘Gras’. De inhoud van de fles is groen. Eerste gedachte: De HEMA heeft een leuke manier gevonden om haarsoorten te koppelen aan bepaalde ingredienten die mischien, maar waarschijnlijk niet, zijn opgenomen in de formule van de shampoo. Dan volgt de tweede fles, deze is geel, en hier op staat ‘Normaal’ en ‘Normal’. Dat is vreemd. Geen ‘Normaal / Abrikoos’, of desnoods ‘Normaal / Geel’? Bij de derde fles is het probleem compleet: hierop staat ‘Anti-Roos’ en ‘Anti-Peridiculum’ of iets dergelijks. Hé?

Zoals ik al zei, ik sta in de douche zodat ik me er niet erg lang mee bezighoud, maar aangezien ik elke dag toch wel een aantal minuten in de douche verpoos kon ik het vanavond niet langer uithouden en bekeek ik de flessen wat beter. En plotseling bekomt me een gevoel van vreselijke stupiditeit.

Want het tweede woord op de flessen is natuurlijk gewoon hetzelfde, maar dan in het frans.

Hij was al aangekondigd, maar nu is hij ook werkelijk hier: de Nederlands naar Balkenendes vertaler. ‘mama en papa gaan wandelen, want het is mooi weer en de vogeltjes fluiten.’ word ‘de hoeksteen van de samenleving en de uitvoerder van daadkrachtig beleid, binnen de kring van het gezin gaan wandelen, want het is, als je nu ziet dat je het hebt over herstel hiervan, mooi weer en de vogeltjes fluiten’, en ‘ik vind het vet cool dat ik in Nederland de baas ben.’ word uiteraard ‘ik, als je nu ziet dat het hierom gaat, vind het op een positieve manier bijzonder positief dat ik, als je nu ziet dat het hierom gaat, in Het Koninkrijk der Nederlanden de uitvoerder van het broodnodige beleid ben.’

Dus, waar wacht je nog op? Ga vertalen!

En nu, een bijzonder cryptogram. U kunt het uitprinten en proberen in te vullen, maar er is geen oplossing voor, er zijn alleen maar beschrijvingen. Wellicht wat voor een echte cryptofreak, of juist iemand die er niks van kan en alleen maar onzin invult. Stuur uw cryptogram terug naar ons e-mail adres, en de beste inzender ontvangt wellicht een prijs. Maar mischien ook niet.

Vandaag in de serie ‘ik denk dat ik cool ben, maar eigenlijk ben ik dat niet’ hebben we vandaag ILL Mitch. Ill Mitch is een naar de VS geëmigreerde Rus, die nu ‘vrij’ is om zijn drie favoriete hobby’s te beoefenen: skateboarden, boksen, maar bovenal rappen. Ill Mitch rapt over zijn dagelijks leven, wat als resultaat nummers oplevert als ‘I Will Win’, ‘Fans Are My Friends’ en uiteraard het onvolprezen ‘Hey Ladies Fans’. Hij verkoopt zijn debuutcd ook via Internet. Voor het luttele bedrag van $10 kun JIJ ook eigenaar zijn van deze nieuwe hiphopsensatie. Ook biedt hij Wallpapers aan, voor zowel ‘ladies fans’ (met ëën hand in z’n bodywarmer) en een voor ‘guys fans’ (met boksbal). Ook houdt hij een, vrij up-to-date, soort van weblog bij, waarin onder andere zijn laatste aanvaring met justitie staat, zoals dat hoort bij een echte ‘gangsta’:
“Have not been abled to do news for fans since been in jail for 2 week. A guy who think he strong and fun try to make jokes on me. I fight him and win bad but then he tell police and give me charge. Charge later go away when he find out I am star. He think I give him monies but I no. Has been very bad.”

Gisteravond was er bij RAM, het VPRO-cultuur programma, een mooie en inspirerende thema-avond over het thema ‘stilte’.

Er was ondermeer een filmpje waarin een kunstenaar en een dichter plekken lieten zien die zij opzochten om te schrijven, dan wel te dichten. Elly de Waard, de dichter, liet een stuk muziek horen van, naar ik meen, Philip Glass waarin zij ‘stilte’ vond. Wat ik zo mooi vind is dat mensen die muziek aan anderen laten horen zich nooit, op geen enkele manier, raad weten met het hun houding.

Ook bij Elly de Waard was dit fenomeen weer duidelijk te zien: ze rommelt een beetje met haar bril, loopt te ijsberen op haar rode tapijt, terwijl ze zich ook bewust is van de camera die aanwezig is. Toevallig zag ik hetzelfde fenomeen ook bij ‘Netwerk’: een fan van de Havenzangers wil voor de camera een nummer opzetten en loopt te stuntelen met het afspeelapparaat, waarna het verkeerde nummer uit de speakerboxen klinkt. “Shit, verkeerd nummer. Kan dat ding even uit?” vraagt ze aan de cameraman, waarna ze ondanks dat verkeerde nummer toch nog opmerkt: “Maar dit is ook een goed nummer hoor!”.

Heeft u zelf wel eens plaat opgezet voor iemand anders? En wist u hoe u moest gaan staan zonder dat het er raar uitzag? Je zet zo’n plaat op, kijkt een beetje naar de grond en hoopt dat het nummer niet al te lang duurt.

Maar goed, we dwalen af. In het RAM-programma was ook nog een ander mooi filmpje over het thema ‘stilte’: Wim Emmerink, een dove man, maakte gebarentaalpoezië. Het enige wat we over het gedicht weten is dat het over “groei” gaat, maar ook zonder die omschrijving zijn de wilde armgebaren van Emmerink voldoende om te beseffen wat zijn onderwerp is.

Samengevat dus een bijzonder verdienstelijke aflevering van dit cultuur-programma. Voor wie het nog eens wil zien: aanstaande Maandag om 14.37 wordt het herhaald op Nederland 3.

Ik ben beroemd! Een gedichtje van mijzelf is in het huidge nummer van het Algemeen Nijmeegs Studentenblad (ANS) gepubliceerd. Een oplage van maar liefst 10.000, en een gehele pagina gewijd aan mijn gedicht. Het is nog maar een kleine stap richting het professionele dichtersschap. Hieronder zie je de pagina uit de ANS. Voor diegeen die het niet lezen kan staat er onder nogmaals het gedicht weergegeven.

ik weet niet of ik hier vroeger ook al was
maar zo voelt het wel aan
voor het begin van de tijd
stond ik hier al in de keuken